BALLROOM DANCES
(Ευρωπαϊκοί χοροί)
Πρόκειται για κατηγορία εντυπωσιακών χορών που πήρε το όνομά της από τις μεγάλες σάλες στις οποίες χόρευαν οι αριστοκράτες του 18ου αιώνα. «Γεννήθηκαν» όλοι σε ευρωπαϊκές χώρες, εκτός από το τάνγκο, το οποίο -αν και έχει επικρατήσει να εντάσσεται σε αυτή την κατηγορία- στην αυθεντική του μορφή προέρχεται από την Αργεντινή.
Αυστροβαυαροί αγρότες ξεκίνησαν να χορεύουν το βαλς, που έμελλε να γίνει ένας από τους πιο κομψούς χορούς στις σάλες των αριστοκρατικών σπιτιών της Βιένης. Μέχρι τα τέλη του
18ου αιώνα γίνεται αποδεκτό από την υψηλή κοινωνία, ενώ μεγάλη ώθηση του δίνουν γνωστοί μουσουργοί, όπως ο Johan Strauss. Μπαίνοντας στα ευρωπαϊκά σαλόνια -κυρίως τα παριζιάνικα- ο ρυθμός του βαλς γίνεται πιο αργός και μετατρέπεται στη σημερινή, μοντέρνα εκδοχή του. Ανήκει στην κατηγορία των περιστρεφόμενων χορών σε ζεύγη και διακρίνεται για την υπερήφανη και κομψή του κίνηση. Θεωρείται ο κυρίαρχος χορός της ισορροπίας, περιλαμβάνει πολλές στροφές και αποτελεί εξαιρετική γυμναστική για τα πόδια. Τα κύρια είδη του είναι δύο: Το βιενέζικο βαλς με γρήγορα κυκλικά βήματα και το μοντέρνο, που διακρίνεται για τις απαλές του κινήσεις.
Ανατρέξτε στη μελωδία του «Fever» ή του «Ροζ Πάνθηρα» και θα καταλάβετε περί τίνος πρόκειται. Το foxtrot -ή επί το ελληνικότερον «το βήμα της αλεπούς», λόγω των κωμικών καμαρωτών του βημάτων- είναι από τους λίγους χορούς που ξεκίνησαν από τα σαλόνια της υψηλής
κοινωνίας και στη συνέχεια διαδόθηκαν σταδιακά στις χαμηλότερες κοινωνικές τάξεις. Πρώτη φορά παρουσιάζεται πάνω στη σκηνή το 1915 από τον αμερικανό ηθοποιό και χορευτή Harry Fox, από τον οποίο πήρε και το όνομά του. Συνδέθηκε με την τζαζ μουσική και αποτέλεσε την εναλλακτική απάντηση στο κοινό που είχε πλέον βαρεθεί τη στυλιζαρισμένη πόλκα και το αυτοκρατορικό βαλς.
Είναι παιχνιδιάρικος χορός, περιλαμβάνει εύκολα βήματα, αλλά εξαιρετικά δύσκολη τεχνική, αν θέλει να αποδώσει κανείς σωστά το στυλ του. Το πάνω μέρος του σώματος αποκτά πολύ καλή δυναμική, ενώ τα πόδια και η λεκάνη είναι υπεύθυνα για την κίνηση. Προάγει κυρίως την ισορροπία, καθώς ο μαθητής διδάσκεται να περπατάει ελεγχόμενα, αλλά και να αναπνέει διαφραγματικά, απαραίτητο στοιχείο ώστε να μπορεί να απομονώνει το πάνω από το κάτω μέρος του σώματός του.
Ξεκίνησε να χορεύεται αποκλειστικά από άνδρες σε κακόφημες συνοικίες και οίκους ανοχής της Αργεντινής. Λέγεται μάλιστα ότι ξεπήδησε από την ανάγκη ενός άνδρα να εκφράσει τον πόνο του για μια γυναίκα που τον παράτησε για κάποιον άλλον. Γρήγορα απέκτησε φανατικούς οπαδούς στην υψηλή κοινωνία της χώρας και σταδιακά διαδόθηκε στην Ευρώπη. Στο Παρίσι αποκτά πιο σοφιστικέ στυλ και μεταμορφώνεται στο ευρωπαικό τάνγκο που γνωρίζουμε μέχρι σήμερα.
Δεν θα μπορούσε παρά να ονομαστεί «χορός της φωτιάς ή του πάθους», αφού οι φιγούρες είναι ταυτόχρονα δραματικές και δυναμικές, απαλές και κοφτές. Πρόκειται για εξαιρετικά δύσκολο χορό όταν θέλει κανείς να αποδώσει το στυλ του. Συνήθως διδάσκεται τόσο το αυθεντικό ργεντίνικο τάνγκο όσο και η ευρωπαϊκή του μορφή, που είναι πιο στυλιζαρισμένη.
Σε μια εποχή που η νεολαία διψούσε για ενεργητικότητα και δράση, το Rock ’n’ roll έρχεται να δείξει την αντίδραση των νέων στο συντηρητισμό, τις απαγορεύσεις και το διάχυτο ρατσισμό της
μεταπολεμικής περιόδου. Με λατινοαμερικανικές επιρροές και καταγωγή από το Νότο των ΗΠΑ, η άγρια μορφή και οι ακροβατικές φιγούρες του Rock ’n’ roll χρειάστηκαν 20 χρόνια για να γίνουν αποδεκτές και να αποκτήσουν τελικά φανατικούς οπαδούς σε όλο τον κόσμο. Δικαίως κατέχει τον τίτλο του «βασιλιά των πάρτι». Έχει έντονο ρυθμό και πολλά σηκώματα των ποδιών, βασίζεται σε ένα απλό βήμα, αλλά παρέχει τη δυνατότητα απεριόριστων αυτοσχεδιασμών. Απαιτεί μεγάλη δεξιοτεχνία και θεωρείται ιδιαίτερα δύσκολος χορός, επειδή συνδυάζει ταχύτητα και τεχνική. Πρόκειται για εξαιρετικά έντονη αεροβική άσκηση, που απαιτεί καλή φυσική κατάσταση. Αν θέλετε να εκτονωθείτε, τότε είναι ο ιδανικός χορός για σας! Για να μάθετε τις βασικές αρχές του, χρειάζονται τουλάχιστον 12 μήνες.
![]() |
Rock n' Roll |
Τους γνωρίζουμε ως λάτιν ή λατινοαμερικανικούς χορούς, οι ρίζες τους όμως χάνονται πίσω στο χρόνο, στα βάθη της Αφρικής. Η ρούμπα, το μάμπο, το τσα τσα τσα και η σάμπα αποτελούν τον κορμό των λάτιν χορών. Όποιος γνωρίζει τα βήματα των τεσσάρων αυτών ειδών είναι σε θέση να χορέψει οποιονδήποτε λάτιν χορό. Η σάλσα, αν και δεν ανήκει στους βασικούς χορούς, γνωρίζει εξαιρετικά μεγάλη απήχηση. Τόσο οι ευρωπαϊκοί όσο και οι λάτιν χοροί βασίζονται σε συγκεκριμένο εκπαιδευτικό σύστημα (έχουν δηλαδή το ίδιο βηματολόγιο σε όλο τον κόσμο).
Το βάρος των σακιών, που κουβαλούσαν οι σκλάβοι στην Κούβα όλη μέρα στην πλάτη τους, ήταν η αιτία να δημιουργηθεί η έντονη κίνηση στους γοφούς που χαρακτηρίζει τη ρούμπα.
Έπειτα από εξαντλητική δουλειά στις φυτείες, οι σκλάβοι μαζεύονταν γύρω από τη φωτιά και διασκέδαζαν χορεύοντας.Χαρακτηριστικά. Θεωρείται ο χορός του έρωτα, λόγω των έντονων κινήσεων της λεκάνης και του διάχυτου ερωτισμού που εκπέμπει ο ρυθμός της. Είναι ιδανικός τρόπος να μάθετε τις βασικές αρχές των λατινοαμερικανικών χορών σε αργό τέμπο, ώστε να προχωρήσετε στη συνέχεια σε γρηγορότερους ρυθμούς.
Εμπνευστές θεωρούνται και πάλι οι σκλάβοι της Κούβας. O ρυθμός του μάμπο κατακλύζει μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα τα κλαμπ της Αβάνας και σταδιακά περνάει στα ανώτερα κοινωνικά στρώματα. Αλλάζοντας χαρακτηριστικά στη διαδρομή του, καθιερώνεται με τη μορφή που γνωρίζουμε σήμερα.
O ρυθμός του είναι λίγο πιο γρήγορος από αυτόν της ρούμπα και επομένως χρειάζεται μεγαλύτερη προσπάθεια για να ακολουθήσει κανείς τα βήματα. Έχει ίδια τεχνική, ενώ περιλαμβάνει πολλές στροφές και ανεξάντλητο συνδυασμό από φιγούρες. Θεωρείται δύσκολος χορός, γιατί απαιτεί μεγάλη ακρίβεια στις κινήσεις.
Θεωρείται ότι προέρχεται από την Κούβα. Αρκετοί το ταυτίζουν με το μάμπο, παρ’ όλα αυτά, έχει δικά του στοιχεία που το διαφοροποιούν ως χορό.
Δεν θα μπορούσε παρά να ονομαστεί χορός του φλερτ, αφού πρόκειται για ένα συνεχές παιχνίδι μεταξύ καβαλιέρου και ντάμας. Είναι αυθόρμητος και απαιτεί ιδιαίτερη δεξιοτεχνία στα πόδια.
Λέξεις όπως το κέφι, το ξεφάντωμα και το καρναβάλι είναι άμεσα συνυφασμένες με τη σάμπα. Έχει καθιερωθεί ως εθνικός χορός της Βραζιλίας, οι ρίζες της όμως βρίσκονται στην Αφρική. Από το 1929, που έκανε την εμφάνισή της στη Νέα Υόρκη, άρχισε να διαδίδεται σε όλο

Είναι ο πιο δυναμικός χορός από τους λάτιν και ο δυσκολότερος τεχνικά. Απαιτεί πολύ δυνατή κίνηση στα πόδια, στους γοφούς και στο πάνω μέρος του σώματος, ενώ χρειάζεται απόλυτος έλεγχος της κίνησης, ώστε να μη χάνεται το βήμα.
Πρόκειται για μείξη λατινοαμερικανικών και αφρο-καραϊβικών στοιχείων χορού.
Έχει ίδιο ρυθμό με το μάμπο, αλλά λιγότερο σοφιστικέ στυλ. Είναι γρήγορος χορός με ελευθερία κινήσεων και πολλές στροφές.
Όσο παράδοξο και αν φαίνεται, το οριεντάλ ξεκίνησε ως αποκλειστικά ανδρικός χορός. Αν και δεν γνωρίζουμε τον ακριβή τόπο προέλευσής του, το σίγουρο είναι ότι εκφράζει ανατολίτικη νοοτροπία και κίνηση.
Σε αντίθεση με το χορό της κοιλιάς (με τον οποίο συχνά συγχέεται), το οριεντάλ περιλαμβάνει κινήσεις σε όλο το σώμα και όχι μόνο στην κοιλιακή χώρα. Είναι πολύ ρυθμικός και βασικό ρόλο παίζουν τα πόδια, που είναι υπεύθυνα για τις κινήσεις των γοφών. Αν και φαίνεται ιδιαίτερα ελεύθερος, βασίζεται σε αυστηρούς κανόνες και χρειάζεται τεχνική. Απαιτεί ευλύγιστο σώμα, ώστε να αποδίδεται όμορφα η κίνηση, και χρειάζεται αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα για να περάσει ο ρυθμός σε κάθε μέρος του σώματος. Μην παραξενευτείτε, λοιπόν, αν δεν είστε σε θέση να χορέψετε πριν συμπληρώσετε τουλάχιστον 30-40 μαθήματα.
Μπορείτε να ενημερωθείτε για τις μέρες και ώρες των μαθημάτων στο τηλέφωνο 6983398453
καθώς και από τη σχολή Σαγγαρίου 27 στην Δράμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου